รีวิว:The Call (2020)-สายตรงต่ออดีต

 

หลังจากการวินิจฉัยโรคมะเร็งของแม่ของเธอ ซอยอน (พัคชินเฮ) กลับมายังบ้านเกิดและย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านในวัยเด็กของเธอ ซอยอนโทษแม่ของเธอสำหรับการตายของพ่อของเธอ โดยเชื่อว่าเธอทิ้งน้ำมันไว้ภายในวันหนึ่งและทำให้เกิดไฟไหม้บ้านที่ฆ่าเขา ดังนั้นความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงไม่ค่อยสมบูรณ์แบบ หลังจากย้ายกลับบ้านได้ไม่นาน ซอยอนก็เริ่มรับโทรศัพท์บ้านจากหญิงสาวคนหนึ่งที่ขอความช่วยเหลือขณะที่แม่เลี้ยงของเธอพยายามจะฆ่าเธอ เธอคือ Young-sook (Jeon Jong-seo) วัย 28 ปีที่ถูกแม่ "หมอผี" ของเธอทรมาน เธอเพิ่งเกิดขึ้นในปี 1999 ผู้หญิงสองคนเริ่มพัฒนาความสัมพันธ์ผ่านการโทรศัพท์หากันหลายครั้ง และเมื่อซอยอนรู้ว่ายองซุกอาจสามารถป้องกันการเสียชีวิตของพ่อของเธอได้ เธอก็ขอให้เธอมีชีวิต- เปลี่ยนความโปรดปราน – และมันได้ผล ทั้งชีวิตของ Seo-yeon ดีขึ้นและสวยงามมากขึ้นโดยการอยู่รอดของพ่อของเธอ และเธอก็จมปลักอยู่กับทุกสิ่ง ทำให้ความสัมพันธ์ของเธอกับ Young-sook ล้มลงข้างทาง แต่เพียงชั่วครู่เท่านั้น

เมื่อซอยอนพบว่ายองซุกกำลังจะโดนแม่เลี้ยงของเธอฆ่าในระหว่างการไล่ผี เธอเข้าไปแทรกแซง เปลี่ยนแปลงทุกอย่างโดยไม่ได้ตั้งใจ และส่งผลกระทบต่อชีวิตมากมายในกระบวนการ Young-sook เป็นฆาตกรโรคจิตที่แม่เลี้ยงของเธอเชื่อว่าเธอจะกลายเป็น (และพยายามที่จะป้องกัน) หนุ่มสุขพอใจกับการนองเลือดและการพรากชีวิต และเมื่อเสรีภาพของเธอถูกคุกคาม เธอก็ยกระดับสิ่งต่าง ๆ ไปอีกระดับ ตอนนี้ซอยอนต้องแข่งกับเวลาเพื่อช่วยตัวเองและคนอื่นๆ จากสัตว์ประหลาดที่เธอสร้างขึ้น และการพลิกผันแต่ละครั้งก็น่าตกใจมากกว่าเมื่อก่อนรีวิวหนังเอเชียเก่าและใหม่

Jong-seo Jun นั้นงดงามเหมือน Young-sook ซึ่งพาเราไปสู่การเดินทางที่คดเคี้ยวที่เริ่มต้นด้วยความเห็นอกเห็นใจอย่างสุดซึ้งต่อสถานการณ์ที่น่าสะพรึงกลัวของเธอและจบลงด้วยความเกลียดชังและความหวาดกลัวอย่างแท้จริง เธอเชื่อมั่นในทั้งช่วงเวลาที่เงียบสงัดและการระเบิดอารมณ์ที่บ้าคลั่งของเธอ ดึงเอาความตื่นเต้นและความหนาวเหน็บทั้งหมดที่คุณคาดหวังได้จากภาพยนตร์ที่มีลักษณะเช่นนี้ออกมา บทบาทเช่นนี้สามารถเล่นในลักษณะแคมป์ปิ้งอย่างง่ายดายและสูญเสียพลังไป แต่ Jong-seo Jun รู้ว่าเมื่อใดควรเก็บเธอไว้และเมื่อใดควรปล่อยให้มันฉีกขาด และเด็กผู้ชาย เธอก็เช่นกัน