รีวิว:Brazen-ใคร่ฆ่า

คล้ายกับ “Fifty Shades of Beige” “Brazen” นำความหงิกงอที่ไม่น่าเชื่อมาสู่ความลึกลับชานเมืองที่มีตัวเลขเท่ากันโดยให้ยานพาหนะสำหรับ Alyssa Milano ดาราโปรดิวเซอร์ในฐานะนักเขียนนวนิยายอาชญากรรมที่ผันตัวเป็นนักสืบหลังจากการฆาตกรรมของพี่สาวของเธอ ดัดแปลงจาก Netflix ของหนังสือปี 1988 โดยนักเขียนนิยายรักโรแมนติก Nora Roberts ที่ลื่นไหลแต่ดูงี่เง่าขึ้นเรื่อยๆ องค์ประกอบต่างๆ ที่เห็นได้ชัดและเป็นสูตรที่ทำให้พวกเขาหัวเราะคิกคักมากกว่าจะหนาวสั่นเมื่อถึงจุดไคลแม็กซ์ ถึงกระนั้น ไม่ว่าผู้ชมจะมองหาเสียงหัวเราะโดยไม่ได้ตั้งใจหรือเทียบเท่ากับการอ่านแบบสตรีมมิงแบบทิ้งขว้าง ฟีเจอร์ของ Monika Mitchell ก็ให้คุณค่าความบันเทิงที่น่าพึงพอใจ

เกรซ มิลเลอร์จากมิลานได้แนะนำการอ่านจาก “คุณธรรมอันเป็นเลิศ” ล่าสุดของเธอ (นวนิยายของโรเบิร์ตส์จริง ๆ ที่มีพื้นฐานมาจากเรื่องนี้) ในงานสาธารณะ เกรซ มิลเลอร์ของมิลาโนเป็นนักเขียนผู้มีชื่อเสียงที่มีฐานแฟนๆ จำนวนมาก เมื่อขมวดคิ้วกับทางเลือกในชีวิตในอดีตของ Kathleen (Emilie Ullerup) เธอไม่ได้เห็นน้องชายของเธอจริงๆ เลยเป็นเวลาห้าปี แต่กลับวิ่งหนีเมื่อเธอได้รับข้อความที่ดูเหมือนเร่งด่วน ปรากฎว่าแคทซึ่งยังคงอาศัยอยู่ในบ้านดี.ซี.ที่พวกเขาเติบโตขึ้นมา ต้องการเกรซเพื่อร่วมลงนามในสัญญาจำนองเพื่อที่เธอจะได้จ้างทนายความให้ต่อสู้เพื่อดูแลลูกชายคนเล็กของเธออย่างเต็มที่ ซึ่งขณะนี้อยู่ในข้อหาอาฆาต “คนรวย” ของเธอ และเชื่อมโยง” อดีตสามี (David Lewis) แคธภูมิใจที่ได้บอกเล่าว่าเธอเลิกเสพยาแล้ว และทำงานเป็นครูที่โรงเรียนมัธยมในท้องที่ สิ่งที่เธอไม่ได้บอกน้องสาวของเธอก็คือ เธอยังแอบหลบเลี่ยงการเป็นนักแสดงเว็บแคม โดยแสดงบทบาทของผู้มีอำนาจเหนือกว่าในการจ่ายเงินให้ลูกค้าออนไลน์จากสตูดิโอที่ถูกล็อกหลังห้องนอนของเธอรีวิวหนังเอเชียเก่าและใหม่

เธอเพิ่งจบการประชุมครั้งหนึ่งเมื่อเธอถูกโจมตีโดยผู้บุกรุกบ้าน ศพของเธอถูกค้นพบในภายหลังเมื่อการไปเยี่ยมเกรซกลับมาจากการเดทครั้งแรกกับเอ็ด (แซม เพจ) ตำรวจสืบสวนคดีฆาตกรรมมือฉมังข้างบ้าน เชื่อว่านิยายของเธอขายดีเพราะว่า “ฉันสามารถเข้าไปอยู่ในใจของฆาตกรได้” เกรซที่หงุดหงิดแต่ขี้โมโหยืนกรานที่จะ “ช่วยเหลือ” ในการสืบสวนที่เอ็ดและคู่หูของเขาเบ็น (มาลาคี ฝาย) ได้รับมอบหมายอย่างรวดเร็ว อาจเป็นองค์ประกอบที่น่าวิตกที่สุดเพียงประการเดียวในโครงเรื่องที่ไม่น่าเชื่อถือเกินไปที่คำขอนี้ควรได้รับการยอมรับ แม้แต่ผู้บังคับบัญชาตำรวจ (อลิสัน อารยา) ประทับตรายาง แม้จะมีความขัดแย้งส่วนตัวที่ชัดเจนของนางเอกของเรา อย่างน้อยข้อเท็จจริงที่ว่า เธอมีความสัมพันธ์แบบโรแมนติกกับ (และตอนนี้อยู่ในบ้านของ) หัวหน้าเจ้าหน้าที่

ในขณะเดียวกัน ผู้หญิงคนอื่นๆ ที่ทำสตรีมแบบสดประหลาดๆ คล้าย ๆ กันก็ตกเป็นเป้าหมายของกลุ่มคนเดียวกัน ผู้ต้องสงสัยที่ไม่ได้มีแค่อดีตที่น่ารังเกียจของเกรซเท่านั้น แต่ยังมีนักเรียนสองคนของเธอ (แมทธิว แอรอน ฟินแลน, แดเนียล ดีเมอร์) ภารโรงโรงเรียน (แอรอน พอล สจ๊วร์ต) ผู้คนที่เกี่ยวข้องกับไซต์สตรีมมิงที่เธอทำงานให้ และอื่นๆเราจะไม่ใส่สปอยล์ที่นี่ แต่พอจะพูดได้ว่านี่คือหนังประเภทที่ใครๆ ก็พนันได้อย่างปลอดภัยว่านักแสดงคนไหนทำฉากที่เคี้ยวเพลินที่สุดจะกลายเป็นฆาตกร ผู้ชมจะประหลาดใจกว่านี้อีกไหมเมื่อเกรซตัดสินใจว่าเธอเองต้องสวมยางลาเท็กซ์และทุบแส้บนกล้องเพื่อ "ล่อ" วายร้ายที่ยังไม่มีใครจับได้ ขณะที่ตำรวจปล่อยให้เธออยู่ตามลำพังในช่วงเวลาสำคัญๆ โดยไม่มีเหตุผลดีๆ เลยใช่หรือไม่