รีวิวภาพยนตร์ :Girl in the Picture (2022) เด็กหญิงในรูป

 

Girl in the Picture สารคดีอาชญากรรมเรื่องจริงเรื่องใหม่ของ Netflix เป็นการท้าทายมงกุฎของผู้กำกับ Skye Borgman ในปี 2560 เธอสร้างภาพยนตร์เรื่อง Abducted in Plain Sight ซึ่งเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการล่วงละเมิดและการลักพาตัวในระยะยาวของแจน โบรเบิร์ก โดยเพื่อนของพ่อแม่และเพื่อนบ้านอย่างโรเบิร์ต แบร์ชโทลด์ ไม่ใช่ครั้งเดียวแต่สองครั้ง ในทุ่งที่มีผู้คนพลุกพล่าน ความแปลกประหลาดของเรื่องราวที่เกือบเหลือเชื่อยังคงปรากฏให้เห็น ถ้ามันเป็นนวนิยาย คุณคงโยนหนังสือทิ้งไปเพราะเป็นผลงานของคนโง่ที่ฝันเป็นไข้ รีวิวซีรี่ย์เกาหลี

แต่เรื่องราวเบื้องหลังของ Girl in the Picture นั้นเป็นเรื่องน่าเศร้ายิ่งกว่าและแปลกหน้าเสียอีก เพราะมันติดตามความลึกลับที่ลึกล้ำเบื้องหลังคดีชนแล้วหนีที่ดูเหมือนจะเรียบง่าย ในโอกลาโฮมา พบหญิงอายุ 20 ปี ร้านขายของชำเกลื่อนกลาดข้างถนน และเสียชีวิตจากอาการบาดเจ็บ ซึ่งเจ้าหน้าที่ตั้งข้อสังเกตว่าไม่เหมือนกับที่คุณคาดว่าจะพบใน เหยื่ออุบัติเหตุทางรถยนต์ – เข้าโรงพยาบาลหลังจากนั้นไม่นาน คลาเรนซ์ สามีที่แก่กว่าของเธอตกเป็นผู้ต้องสงสัย ส่วนไมเคิล ลูกชายวัย 2 ขวบของพวกเขาต้องอยู่กับครอบครัวอุปถัมภ์ ผู้เสียชีวิตถูกระบุว่าชื่อ Tonya Hughes และแม่ของเธอถูกเรียกว่า เมื่อเธอตอบ เธอบอกว่าลูกสาวของเธอเสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็กครอบครัวอุปถัมภ์เลี้ยงดูไมเคิลเป็นเวลาสี่ปี และเริ่มดำเนินการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมหลังจากผ่านไปสองปี คลาเรนซ์ – “ผู้ชายใจร้าย” ไมเคิลเรียกเขาว่า – ต่อสู้เพื่อควบคุมตัวพวกเขาทุกย่างก้าว หลังจากนั้นไม่นาน การทดสอบความเป็นพ่อยืนยันว่าไมเคิลไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของเขาและสิทธิความเป็นพ่อแม่สิ้นสุดลง คลาเรนซ์ลักพาตัวไมเคิลจากโรงเรียนและทั้งคู่ก็หายตัวไป

เราได้ยินว่าเจ้าหน้าที่ FBI โจ ฟิทซ์แพทริกถูกนำตัวมาเพื่อพยายามติดตามพวกเขาอย่างไร และพบว่าคนที่เรียกว่าแฟรงคลิน ฟลอยด์พยายามเรียกร้องค่าประกันชีวิตของทอนย่า เขาดึงด้ายเส้นนั้นออก และเครือข่ายแห่งการหลอกลวง 20 ปีก็เริ่มคลี่คลาย คลาเรนซ์คือฟลอยด์ อาชญากรที่ถูกตัดสินว่ามีความผิด (รวมถึงข้อหาลักพาตัวและลวนลามเด็กหญิงวัย 4 ขวบ) และเป็นผู้หลบหนีตั้งแต่ปี 1973เมื่อเรื่องราวคลี่คลาย เราได้เรียนรู้ว่าการติดตามตัวตนที่แท้จริงของทอนย่านั้นใช้เวลานานกว่า ตอนแรกดูเหมือนว่าเธอคือชารอนมาร์แชล ผู้หญิงที่เป็นเพื่อนกับเธอในโรงเรียนมัธยมต่างรู้จักเธอว่าเป็นวัยรุ่นที่มีเสน่ห์ "ฉลาดหลักแหลม" มีความทะเยอทะยานพร้อมทุนการศึกษาเต็มจำนวนที่ Georgia Tech และวางแผนที่จะเป็นวิศวกรการบินและอวกาศที่ทุกคนรู้จักในชื่อนั้น พวกเขายังจำพ่อที่แปลกและเข้มงวดของชารอนได้ และหนึ่งในนั้นจำได้ว่าเขาข่มขืนชารอนขณะที่เธอนอนอยู่ข้างๆ ระหว่างการนอนค้างที่บ้านมาร์แชล ชารอนปลอบเธอหลังจากนั้น “พ่อก็เป็นอย่างนั้น ฉันโอเค คุณโอเค ปล่อยมันไป” เพื่อนของเธอจึงไม่มีใครบอกใครนอกจากโจ ฟิตซ์แพทริค เมื่อเธอจำใบหน้าของเพื่อนผู้น่าสงสารและถูกทารุณกรรมของเธอในข่าวหลายทศวรรษต่อมาได้ เช่นเดียวกับสามีที่แก่กว่าของ “ทอนย่า” มีการดึงหัวข้อมากขึ้น ความทุกข์ยากถูกเปิดเผยมากขึ้น การฆาตกรรมมากขึ้น นามแฝงมากขึ้น การล่วงละเมิดมากขึ้น และในตอนท้ายคุณก็ต้องตะลึงกับขนาดของความชั่วร้ายที่เปิดเผยออกมา

ภาพที่อ้างถึงในชื่อภาพคือชารอนวัย 6 ขวบนั่งอยู่บนเข่าของพ่อของเธอด้วยสีหน้าสุดจะพรรณนา นอกจากจะบอกว่าไม่ควรเห็นหน้าเด็ก บริการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ Borgman ในเรื่องนี้คือการให้เหยื่ออยู่ด้านหน้าและตรงกลาง ซึ่งเป็นสิ่งที่สารคดีสมัยใหม่ทั้งหมดอ้างว่าทำ แต่มีเพียงไม่กี่รายที่ทำได้จริง เช่น ที่นี่ (และใน Abducted in Plain Sight) ในตอนท้ายรู้สึกว่ามีความพยายามทุกวิถีทางที่จะคืนชื่อจริงของ Suzanne Sevakis หรือชื่อจริงของ Tonya/Sharon ให้กับเราและในบันทึก และบุคคลที่ทำให้มันจำเป็นก็เป็นเพียงส่วนที่น่ารังเกียจแต่หลีกเลี่ยงไม่ได้ จากเรื่องราวของเธอ ฉันไม่เคยเห็นภาพยนตร์เรื่องใดที่ติดตามผู้กระทำความผิดได้น้อยลง ไม่เคยเห็นการผลิตยอมจำนนต่อการล่อลวงของผู้กระทำการชั่วร้ายน้อยกว่านี้ บางทีอาจเป็นสัญญาณว่าเราต้องการให้มีสารคดีเหล่านี้มากขึ้นเพื่อสร้างโดยผู้หญิง หรืออาจเป็นเพียงสัญญาณว่าเราต้องการให้สารคดีเหล่านี้สร้างโดย Borgman มากขึ้น